Guía de nomes galegos
Este nome non se encontra na guía.
Perpetua
feminino
Nome cristián
Pronuncia
Perpetua:
Etimoloxía e historia
Do latín perpetuus / perpetua 'que avanza dunha maneira continua; ininterrompido, perpetuo'. Era un título de Augusto (perpetuus Augustus) que despois adoptaron os emperadores romanos.
Motivación
Perpetua xa se usaba na onomástica romana, pois rexístrase unha santa con este nome, unha dama cartaxinesa que foi degolada, xunto con outra chamada Felicidade, por un gladiador no anfiteatro de Cartago no ano 202.
Equivalencias noutras linguas
Idioma | Masculino | Feminino |
---|---|---|
Alemán | Perpetua | |
Catalán | Perpètua | |
Español | Perpetua | |
Éuscaro | Betire | |
Perpetua | ||
Betiñe | ||
Perpete | ||
Portugués | Perpétua |
Distribución municipal
*Os datos responden á última actualización do IGE (téñase en conta que no censo do IGE non figuran acentos).
Só se mostran os datos con máis de cinco ocorrencias por concello.
Antes e despois de Perpetua
Sobre a Guía de Nomes da Real Academia Galega
A Guía de nomes galegos recolle a forma estándar de máis de 1.500 nomes que forman parte da nosa tradición antroponímica. Inclúe tamén as súas correspondencias con outras linguas e procura satisfacer a curiosidade sobre a historia ou lenda das personaxes que primeiro levaron estes nomes ou que os popularizaron.
Axúdanos a mellorar
Suxestións, erros, observacións...
Suxestión enviada
Moitas grazas pola súa colaboración
Erro no envío
Sentímolo pero non se puido enviar a mensaxe.
Modo de cita
Boullón Agrelo, A. I. (coord.): Guía de nomes galegos. A Coruña: Real Academia Galega. <https://academia.gal/nomes> [Consultado: <data>]