BOLET?N DL LA BEAL ACADEMIA GALLEGA 253 '
?
humedade da ribeira enlagoada, abrila os fleisibres x?n?os nun
fraterno saudo de' despedid?. br?tema sotir erguese lenta e
preguiceira para enbr?llal? no sec. lenzo v?garoso, apegal.rr.
fort?mente contra o 'chan nativo e doar a sua visi?n a vague
dade inisterios? e ?n?xica dos enso?os: Os'd?ros :penedos, os'?ltos
fachos, os verdes c?stros, os cabos.atrevidos,e> as" furrias escuras,
acenan para el, 'charnano?insistenles e apremeantes. ?Qu?lle que
ren? Corre a sabelo. lXa non ser? posibre deter o esu paso: Po.
deremos deter "0 valente esoldatio" . "0 .nobre.?,peregrino" "De
langa barba extra?a" todo podemos deter un pouco;
"Mais os maravillosos,
E 4agabundos barilos,
Como todo que tY'ague,
0 seu tempo contado, ? ? ?
. Non inte?ites` detel'os sonoro' c , ? .
Que son ayes de 'ieso".
.. Corre, .perdese.. na . extensio?r, desfaise tut .n?boa, afundese na'
ilusi?n, mergullase nas augas dunha : nritoloxia:. demonial das
entra?as profundas da gleba. Os herois, as fadas e os deuses,
animan os obxetos materia?s e adequiren vida real na sun pre
sencia. 0 se? ollar perfura as sombr?s' e desc'obre o atobado, o
i?orado,. o misterioso. Os setts cuvidos recollen os mats loves e
velai?os r?mores, e errterrderi e Lraducen o seu sentido:
Vidente e sensibre sigue un vieiro de monte adusto, seco, de
temerosa e fonda soedade rabu?ado polas rodas dos carros, la
vadopolasdoiras dainvern?a.`N?nharevolta tropeza cun pi?ei
ro isolado, dereito, triste, pensativo, abaneando as polas rumoro ?
sas no alto, como unha cabaleira despieitada " 0 poeta eisam?nao
atento e reco?eceo de seguida: Non ? un pino; E ?n irm?n.
"Que barba non cuidada!
Quo p?lida color!
Que vestido que longa
Noncuranza afe?u!", ?
"Oh! que'vista tan brava,
Chea d'espanto e dor!
Non sei se rile da medo,