112 BOLET?N DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA
xa diste mundo atolado, impiedoso, coallado de imperfeici?ns.
Castelao, dir?ase que estaba por riba do ben e do mal...! Al?
nunha ide?bele galaxia, onde s?io reinase a beleza e a bondade.
MIMADA A BUENOS AIRES
Eran polas nove da ma?a do 16 de xullo do 1940, ,cardo o ?
vapor "Argentina" atracaba no porto de Buenos Aires. Xa, dende
unha hora denantes, est?bamos erguidos. Dende a borda de es
tribor albisc?bamos o inmenso xent?o que agardaba ao Guieiro
da galeguidade.
Castelao xa non era o home apouvigado, esmorecido e atris
tado que viramos en Montevideo. 011?baselle en milagrenta tras
formaci?n. Rexo, sorridente, ledo e ca vivacidade daquil Caste
lao que eu co?ecera en Pontevedra. Por Ile espresar dalg?n xeito
a milla solpresa, d?xenlle: "Par?s que pas?u boa noite; que dur
miu ben...". E Castelao, co seu caraiter?stico surrir abelencioso,
d?xome: "?Por qu? mo pergunta?". "Pois, porque o vexo moi
rufo, como mozo que vai de festa", lle respond?n. Castelao ceiba
un fondo sospiro e me d? con radiosa ledicia: "E non ? pra me
nos, querido Pradi?a. Istase facendo realidade o meu grande
anceio: O de pasar meu eisilio na Arxentina, non s?io porque
nela estiven de neno, sen?n por ter a maior colectividade de ga
legos emigrados, por ter eiqu? moitos amigos e compa?eiros de
lonas patri?ticas, e por sere Buenos Aires o m?is grande cacho
de Galicia no esterior".
* * *
Cheg?u o intre do desembarco e d?use, multiplicado, o era
moroso recebimento de Montevideo. Por especial xentileza das
autoridades mar?timas, tiveron aceso ? piala dianteira da Al
fandega, a comisi?n de receuci?n, as autoridades do gran Centro
Gallego de Buenos Aires, de un n?creo de damas e de figuras
sobresa?ntes da Colectividade Galega. Abrazos e m?is abrazos
pra Castelao e frores e m?is frores pra do?a Virxinia. E a fonda
emoci?n de Castelao, foi recibir as apertas de esgrevios e queri
dos irm?ns de recentes tarefas patri?ticas en Galicia, eisiladas
en Buenos Aires: Xos? N??ez B?a, Gumersindo S?nchez Gui
sande, Lois Seoane, Elpidio e Lois Villaverde, Xerm?n Quintela