260 BOLETIN DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA
,tturalidade brontan no ambente :' ser?o e tranqu?o , o? abentos , ar
didos:
"Rei i dos . castros, castroforte,
Garrido ; castro Nemenzo,
O das uces montesias,
E `dos carballos cerqueiros".
Os ,castros soc?dense a eito, esp?llansc polo `?chane am?stranse
v?xiantes= nos outeiros, oll?ndose uns a outros. Alg?n foi tras
formado nos s?culos mediev?s esguendo enriba do seu recinto
os fortes muros dun castelo. Tal lie suced?u ao de Remesende, e
por eso Hermesinda de Bareala dec?a ao desieirado cando pasa=
ba'por ?l,'limpand? as b?goas: ?
"Oh! Castro de 'Remesende,
Que te tes por tan fidalgo,
1Pois din que dos teus rnayores,
Os reis amparo buscano".
"Oh! 'Castro, Len se conoce,
Que naceches'desleirado,
Entre soldados e niuros;
E calabozos e eseravos!" I
' Por estas g?n'daras ',desoladas,' por estes cami?os s?os e te=
nierosos:,por'entre as sombras dos antergos, viventes na`vagueda
de das br?temas, algunhas veces p?fsa` o alento agarimador e'ri
dente da primaveira, e con el o lene v?o das azas froridas do
anxo do amor. No esp?rito, afonto, ergueito, sensibre e atormen
tado do magn?nimo creador e recopilador ,das belezas patr?as,
arde tam?n a bermella chama da paix?n xuvenil que abura o
coraz?n. A rentes da lampada acesa rev?a unha avela??a, un
desexo vibrante:
"Gandra esquiva de i 1oureda;
,! Quen poider, antr'as tuas hirtas uces,
Falar a solas con ?la!"
0 desexo segue peteirando n? alma. e a avelai?a revoando:
"Oh! quen poidera,
Pillarte sea,
